Sonntag, 14. Juni 2009

مسعود بهنود:بچه کژدم از بالش رهبر سر بر آورد. ـ

به یادتان باشد که این جنبش را نه آمریکا و نه هیچ قدرتی دیگر به راه انداخت. تنها و تنها رای ملت بود و حتی با زیر فشار گذاشتن هاشمی و خاتمی و موسوی و کروبی هم به جائی نخواهد رسید مگر بازگرداندن رای و نظر مردم به آن ها مداحی که دیروز گفتم در بی بی سی پیمانه ای بیش تر خورد تا روضه موثرتر بخواند و اشک بگیرد کار دست خود و برگزیدگانش داد. روزنامه کیهان به عنوان بولتن خبری تندروان وقتی دیشب نوشت تازه این اول بهت است کجایش را دیده اید، عملا اعلام جنگ بود.

بچه های آرامش طلب ایران تا زمانی که پیامک هایشان کار می کرد در خیابان نبودند، تا وقتی تصور داشتند که رایشان جای مناسبی است هیچ حرکت دیگری نکردند . انتخابات روز جمعه افتخار بود برای نظام جمهوری اسلامی این همه شور و این همه شوق. افسوس که همواره خودمحوران کور می مانند. به فرموده کتاب خدا کور و کر. چون که عشق به خود چنینشان می کند.

من چون باید به کار دیگری بروم و نمی توانم پای کامپیوتر باشم و به کامنت ها اجازه عبور بدهم ، راه گلوی این وب لاگ را باز می کنم و از آن به عنوان یک وسیله برای ارتباط با هم استفاده کنید.

تنها کاری است که در این لحظه می توانم و خواهش می کنم در کامنت ها هیجان خود را حفظ کنید و خودتان سه نقطه را به کار ببرید همان کاری که من می کردم. ما باید نشان بدهیم که بالغ شده ایم.